NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
أَحْمَدُ
بْنُ عَمْرِو
بْنِ السَّرْحِ
حَدَّثَنَا
ابْنُ وَهْبٍ
عَنْ عُمَرَ
بْنِ مَالِكٍ
عَنْ
عُبَيْدِ
اللَّهِ بْنِ
أَبِي
جَعْفَرٍ
عَنْ خَالِدِ
بْنِ أَبِي عِمْرَانَ
عَنْ
الْقَاسِمِ
عَنْ أَبِي
أُمَامَةَ
عَنْ
النَّبِيِّ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ وَسَلَّمَ
قَالَ مَنْ
شَفَعَ
لِأَخِيهِ
بِشَفَاعَةٍ
فَأَهْدَى
لَهُ
هَدِيَّةً
عَلَيْهَا
فَقَبِلَهَا
فَقَدْ أَتَى
بَابًا عَظِيمًا
مِنْ
أَبْوَابِ
الرِّبَا
Ebû Ümâme (r.a), Hz.
Nebi (s.a.v.)'in şöyle buyurduğunu rivayet etmiştir:
"Bir kimse, bir
(din) kardeşi için şefaatte bulunur da, kardeşi o'nun şefaati üzerine hediye
verir, o da kabul ederse ribâ kapılarından büyük bir kapı açmıştır.”
İzah:
Hadis-i şerif bir
müslümanın işini yapmak için aracı olan kişinin aracılığı karşılığında aldığı
hediyenin ribâ cinsinden bir şey olduğuna işaret etmektedir.
Fethıı'l-Vedûd'da, konu
ile ilgili olarak şöyle denilmektedir:
"Çünkü iyi olan
şefaat teşvik edilmiştir. Hatta bazan insanların işini yapmak için aracı olmak
vacip olur. Bu durumda şefaat karşılığında ücret almak, onun ecrini zayi eder.
Ribâ da helâli zayi eder." Fethu'l-Vedûd sahibinin bu sözlerinden
anlaşıldığına göre; şefaatta bulunmak karşılığında hediye almak haram
değildir. Fakat, o hareket için alınacak olan sevabın kaybolmasına sebeptir.